Μαρία: Γειά σου Ίων. Έχουν περάσει κιόλας δύο χρόνια από την προηγούμενη, πρώτη σου δουλειά. Πώς αισθάνεσαι τώρα όταν κοιτάς πίσω;
Ίων: Hi Μαίρη. Η "Work on Portraits" είχε εξαιρετική αποδοχή από τον κόσμο, είναι αλήθεια. Εξεπλάγην περισσότερο αφού δεν είχα καθόλου γνωριμίες μέσα από τον φωτογραφικό και δημοσιογραφικό χώρο κι ό,τι συνέβη, συνέβη από μόνο του. Αν δεν ήταν ωστόσο ο κος. Τζίμας του περιοδικού ΦΩΤΟγράφος, ο γκαλερίστας μου κος. Κυριακάκης και η Pamela Browne που πίστεψαν στη δουλειά μου, δε ξέρω αν θα τα είχα πάει τόσο καλά. Δε μπορώ να τους ευχαριστήσω αρκετά!
Μαρία: Τί έκανες τα δύο τελευταία χρόνια; Έχεις μια νέα δουλειά έτοιμη. Ασχολήθηκες αποκλειστικά με αυτήν;
Ίων: Ναι. Η "Work on Portraits II" είναι σχεδόν έτοιμη. Και σε αντίθεση με την προηγούμενη δουλειά που ήταν μια καθαρά ενστικτώδης δημιουργία, αυτή τη φορά μελέτησα αρκετά.
Μαρία: Τί εννοείς;
Ίων: Κοίτα. Η σχέση μου με τις εικαστικές τέχνες ήταν ανέκαθεν επιπόλαιη. Σπανιότατα επισκεφτόμουν κάποιο χώρο τέχνης ή αγόραζα κάποιο βιβλίο.
Είναι λίγο περίεργο μια και πάντα αγαπούσα την τέχνη πολύ. Μετά την παρουσίαση της προηγούμενης δουλειάς μου και δεδομένου ότι αυτό που κάνω μοιάζει περισσότερο με ζωγραφική παρά με φωτογραφία, αισθάνθηκα την ανάγκη να επισκεφθώ κάποια μουσεία και να δω σημαντικά έργα ζωγράφων από κοντά. Ήταν αναγκαίο να γνωρίζω τί έχει προηγηθεί ή έστω να πάρω μια ιδέα.
Μαρία: Μίλησε μας λίγο για τις σπουδές σου.
Ίων: Λοιπόν, πριν κάποιο καιρό με πλησίασε ένας νεαρός και αφού βεβαιώθηκε πως ήμουν εγώ, έβγαλε από την τσέπη του ένα από αυτά τα ipod. Πριν το καταλάβω, άρχισε να μου δείχνει όλες τις εικόνες από την πρώτη μου δουλειά. Τις είχε κατεβάσει από την ιστοσελίδα μου! Μου είπε πως είχε προσπαθήσει να καταλάβει αν ήμουν ζωγράφος που απλά ασχολήθηκε με τη φωτογραφία ή κάτι άλλο και πως τελικά δεν είχε βγάλει άκρη κι ούτε είχε τη διάθεση να με ρωτήσει αφού αυτό το απροσδιόριστο είχε ένα μυστήριο που του άρεσε.
Επειδή όμως εγώ δεν είμαι πια teenager και τέτοιου είδους ανάγκες για μυστήριο μου φαίνονται περισσότερο διασκεδαστικές από αναγκαίες, θα του χαλάσω το χατήρι και θα σας πω ότι οι μόνες μου σπουδές ήταν έξι χρόνια στην Ιατρική και δύο στην ασπρόμαυρη φωτογραφία. Για όλα τα υπόλοιπα, μπορείτε με ασφάλεια να με θεωρήσετε αυτοδίδακτο.
Μαρία: Πες μας λίγο για την ημέρα σου. Πως περνάς το χρόνο σου;
Ίων: Ζω μια πολύ ιδιωτική ζωή, με ελάχιστους φίλους. Ταξιδεύω αρκετά, δίχως να κάθομαι για καιρό πουθενά. Περπατώ πολύ, δε βλέπω τηλεόραση ούτε διαβάζω περιοδικά, παρακολουθώ με ενδιαφέρον ίσως μόνο τις εξελίξεις στον τομέα της Ιατρικής και Φυσικής επιστήμης, μαγειρεύω με πάθος, περιτριγυρίζομαι κυριολεκτικά από φωτογραφικές μηχανές, συνθεσάϊζερ, υπολογιστές και κατσαρόλες! (γέλια)
Μαρία: Ποιό ήταν το κύριο σκεπτικό πίσω από τη νέα σου δουλειά. Αποτελεί μια συνέχεια της προηγούμενης, σωστά;
Ίων: Σωστά. Όλη η "Work on Portraits II" δανείζεται το βασικό concept της προηγούμενης δουλειάς μου όπου το κάθε πρόσωπο βρίσκονταν σε άμεσο διάλογο με το φόντο που το φιλοξενούσε, και το επεκτείνει. Τώρα πια τα πρόσωπα στις φωτογραφίες αποκτούν ένα εσωτερικό διάλογο επιπρόσθετο αυτού με το φόντο που τα φιλοξενεί. Σκεφθείτε ένα άτομο που αποτελείται από τον πυρήνα και τα σωματίδια που περιστρέφονται γύρω του. Στη θέση των σωματιδίων τοποθετείστε έννοιες όπως
η δυαδικότητα, η μοναξιά, ο συλλογισμός, η εγκαρτέρηση, ο θυμός και στη θέση του πυρήνα τοποθετείστε τον άνθρωπο. Ίσως έτσι αντιληφθήτε καλύτερα αυτό που προσπάθησα να αποδώσω με τη νέα μου σειρά από πορτρέτα. Αν αυτή η δουλειά δεν ονομαζόταν όπως ονομάζεται, θα μπορούσε κάλλιστα να φέρει τον τίτλο "Η εσωτερική προοπτική".
Μαρία: Θα ήθελα τώρα να μιλήσουμε πιο λεπτομερώς για κάποιες φωτογραφίες που μου έκαναν εντύπωση. Πες μου για την, "Ο αγγελιοφόρος".
Ίων: "Ο αγγελιοφόρος" ("The messenger")
είναι ίσως η πιο "κλασική", με την κλασική έννοια του όρου εικόνα μου. Είναι ένα πορτρέτο της Δανάης και μια εικόνα που απλά έπρεπε να γίνει. Ήταν ένα παιχνίδι για μένα και μια σαφής δήλωση πως δεν είναι απαραίτητο να έχει κάποιος σπουδάσει ζωγραφική για να αποδώσει σωστά το φως, την σύνθεση, το χρώμα. Να συμπληρώσω ότι η Δανάη φωτογραφήθηκε στο μπαλκόνι του σπιτιού της κάτω από έναν συννεφιασμένο ουρανό και πως η ίδια η εικόνα αποτελείται από συνολικά πέντε διαφορετικές φωτογραφίες, το πορτρέτο της Δανάης, ένα παράθυρο από το εσωτερικό του καθολικού καθεδρικού ναού του Αγ. Γεωργίου στη Σύρο, ένα τοπίο λίγο έξω από τη Βεργίνα, ένα περιστέρι από το Βασιλικό κήπο στην Αθήνα και μια λεπτομέρεια, τα δύο πουλιά στο βάθος του δάσους . Τώρα, έχω την εντύπωση πως τα ταχυδρομικά περιστέρια δεν ήταν λευκά όπως αυτό στην "Ο αγγελιοφόρος". Στην περίπτωση που αυτή η υποψία μου είναι σωστή, παρακαλώ να καταχωρηθεί η επιλογή, ως "ποιητική αδεία" παρέμβαση! (γέλια)
Μαρία: Σε αυτή τη δουλειά έχεις συμπεριλάβει και το πορτρέτο ενός ζώου. Ενός σκύλου για την ακρίβεια. Θες να μας πεις δυό λόγια γι'αυτό;
Ίων: Φυσικά, όμως προηγουμένως πες μου αν σου άρεσε.
Μαρία: Μα και βέβαια! Είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου!
Ίων: Οκ! Μιλάμε για την "Πιπίνα" και αυτό που κάνει αυτή την εικόνα ενδιαφέρουσα είναι η ίδια η έκφραση του σκύλου. Μας κοιτά με ένα τρόπο ανακριτικό και απολογητικό συνάμα. Κυριολεκτικά, επιστρέφει το βλέμμα του θεατή. Να περιμένετε περισσότερα πορτρέτα ζώων στην επόμενη δουλειά μου.
Μαρία: Σε αυτή τη δουλειά επίσης, συναντάμε δύο πορτρέτα της συγγραφέως Ζυράννας Ζατέλη.
Ίων: Σκέφθηκα πως δε θα ήταν κακή ιδέα να συμπεριλάβω και κάποια πορτρέτα από ευρύτερα γνωστές προσωπικότητες. Η κυρία Ζατέλη ήταν από αυτούς που ανταποκρίθηκαν άμεσα, με προθυμία και καλή καρδιά!
Μαρία: Πώς δουλεύεις την κάθε εικόνα. Ποιά είναι η διαδικασία που ακολουθείς και πόσο χρόνο σου παίρνει;
Ίων: Έχω ένα μεγάλο αρχείο από φωτογραφίες που έχω τραβήξει στα ταξίδια μου ή κατά τη διάρκεια των
περιπάτων μου. Έχω σχεδόν πάντα μαζί μου μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή ακόμα και "τσέπης". Το φόντο στο πορτρέτο "Άγγελος", "The hunter II" ή ακόμα κι αυτό στο "Ζυράννα Ζατέλη" τραβήχτηκε με μια point & shoot. Όταν έχω αποφασίσει πώς θα είναι η τελική σύνθεση και έχω συγκεντρώσει το φωτογραφικό υλικό, αρχίζω την εργασία στον υπολογιστή. Κάθε πορτρέτο μου παίρνει
40 -120 ώρες για να το δημιουργήσω. Αν θες το πιστεύεις, για την "Ελένη" χρειάστηκα 100 ώρες δουλειάς και να σκεφτείς πως η εικόνα έχει το φυσικό της φόντο.
Η Ελένη έχει φωτογραφηθεί στο διάδρομο του σχολείου της - αν προσέξεις χαμηλά θα δείς το μαρμάρινο χώρισμα του δαπέδου. Είναι μια μοναχική δουλειά!
Μαρία: Από που εμπνέεσαι;
Ίων: Από τις μνήμες μου και τη αντίληψη που έχω από τη φύση.
Μαρία: Τί είδους εργαλεία χρησιμοποιείς στη δουλειά σου; Υπάρχει κάτι ασυνήθιστο που κάνεις;
Ίων: Για τα πορτρέτα και για την πλειοψηφία των φόντων χρησιμοποιώ την αγαπημένη μου ψηφιακή SLR. Μια μικρή και πανάλαφρη μηχανή. Ελπίζω σύντομα η τεχνολογία να μου επιτρέψει να μπορώ να χρησιμοποιώ αποκλειστικά μια μηχανή τσέπης ή και γιατί όχι, το κινητό μου. Μια άλλη ίσως "εκκεντρικότητα" μου βρίσκεται στο γεγονός ότι δε χρησιμοποιώ ποτέ, φωτισμό στούντιο.
Μαρία: Γιατί;
Ίων: Με ενοχλεί. Βλέπω πορτρέτα φωτογραφημένα στο στούντιο και απλά δε μπορώ. Είμαι σίγουρος πως κάποια στιγμή θα υποχρεωθώ να το κάνω αλλά ίσως τότε το προσαρμόσω στα δικά μου δεδομένα.
Μαρία: Υπάρχουν καλλιτέχνες που σου αρέσουν ιδιαίτερα, που θαυμάζεις τη δουλειά τους, που σε εμπνέουν;
Ίων: Υπάρχουν σκόρπιες εικόνες από δω κι από κεί. Από φωτογραφικά πορτρέτα μου αρέσουν πολύ αυτά του μπαμπά Διαμαντόπουλου, η δουλειά του Jeanloup Sieff και από ζωγράφους σα σύνολο έργου μάλλον ο Νταλί, ο Ρενέ Μαγκρίτ, επίσης ορισμένα του Ρέμπραντ και Ραφαήλ και κάποια του Gottfried Helnwein κυρίως οι υδατογραφίες. Ακόμα, έχω μεγάλη αγάπη για πολλές από τις δημιουργίες των Jean Paul Goude και Mauro Balletti (ένας ευφυέστατος καλλιτέχνης με πολύ low profile). Αυτοί οι τελευταίοι, αποτελούν και αστείρευτη πηγή έμπνευσης για πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες πρέπει να ξέρεις. Το διαπιστώνω καθημερινά.
Μαρία: Υπάρχει κάτι που κάνεις συχνά και που θα το θεωρούσαμε λίγο τρελλό ή εκκεντρικό;
Ίων: Κάποιες φορές, ενώ περπατώ, κοιτάζω τα πόδια μου ώστε να σιγουρευτώ πως φορώ το ίδιο ζευγάρι παπούτσια. Το πιστεύεις; (γέλια)
Μαρία: Ποιά είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Να περιμένουμε μια επόμενη φωτογραφική δουλειά και πόσο σύντομα;
Ίων: Εύχομαι η "Work on Portraits II" να πάει καλά! Μου πήρε δύο χρόνια να την ετοιμάσω, όμως χρειαζόμουν αυτόν το χρόνο για να πειραματιστώ. Ένας πειραματισμός καθοριστικής σημασίας και απολύτως αναγκαίος. Σα δουλειά είναι ένα βήμα εμπρός σε σχέση με την προηγούμενη, τόσο σε επίπεδο τεχνικής όσο και σε επίπεδο σύλληψης. Για το μέλλον σχεδιάζω στο μυαλό μου μια σειρά από γυμνά ("Work on Nudity"), ενώ ήδη έχω αρχίσει να δουλεύω σε καινούρια πορτρέτα.
Μου πήρε καιρό ξέρεις να καταλάβω το πλέον προφανές, ότι η γη ΔΕΝ περιστρέφεται γύρω μου. Τουλάχιστον, όχι περισσότερο απ' όσο γύρω από τον καθένα αν
καταλαβαίνεις τί θέλω να πω..
Κι αυτό είναι μια αρχή!
|